رئیس اداره محیط زیست کابل با ابراز نگرانی از خرید و فروش و شکار پرندگان نایاب در این استان، هشدار داد که پس از این، کابل جای امنی برای خرید و فروش پرندگان نیست و اجازه چنین کاری به هیچ کس داده نخواهد شد.
مسئولان این اداره، چند روز پیش، مانع از فروش چند پرنده نایاب در کابل شدند و همه پرندگان یک فروشنده را ضبط کردند و با خود بردند. آنان تأکید کردند که مردم نباید پرندگان نایاب را شکار یا نگهداری کنند چون آنها هم حق حیات دارند و باید به این مسئله که نسل این پرندگان در خطر است هم توجه شود.
محمدکاظم همایون، رئیس محیط زیست کابل، در اطلاعیهای از ضبط پرندگان نایاب یک فروشنده افغانی خبر داد و گفت: «امروز اداره حفاظت محیط زیست کابل، ۱۳ بال باز و یک بال شاهین کمیاب را از افراد سودجو، قانون شکن و اکوتروریست در کابل ضبط کرد و آنها را در مراسمی آزاد میکند.»
آقای کاظم، در گفتوگو با خبرگزاری ایندپندنت فارسی گفت: «پرندگان ضبط شده از فروشنده، در لیست قرمز موسسه بینالمللی حفاظت از گونههای در حال نابودی «IUCN» و لیست ۱۴۹ گونه در حال انقراض هستند. ما آنها را ضبط کردیم. همه پرندگان نزد ما هستند و روزانه بیش از ۳۰۰ افغانی نیز برایشان هزینه میکنیم. آنها را به زودی در دانشگاه مارشال محمد قسیم فهیم، در یک مراسم ویژه در حضور شماری از مقامات دولتی و اصحاب رسانهها آزاد میکنیم تا دوباره به طبیعت بازگردند.»
رئیس محیط زیست کابل هشدار داد: «هیچ کس حق شکار، فروش و خرید پرندگان نایاب را ندارد و در هر سطح و مقام که باشد با او برخورد قانونی میشود. کسانی که از فروش، خرید و شکار پرندگان دست برنمیدارند، باید بدانند که کابل از این پس جای امنی برای خرید و فروش پرندگان، که هویت بیولوژیکی ما به شمار میروند، نیست. ما در مقابل آنان ایستادگی میکنیم و اجازه چنین کار را به آنها نمیدهیم.»
شهروندان کابل، از این تصمیم اداره حفاظت محیط زیست استقبال کردند و تاکید دارند که نباید به شکارچیان و فروشندگان اجازه داده شود که نسل پرندگان کمیاب افغانستان را نابود کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ظاهرشاه نورزی که ساکن کابل است میگوید: «کار خوبی کردند. مردم نباید این قدر در برابر طبیعت، محیط زیست و پرندگان کشور خود بیتوجه باشند. خداوند پرندگان را آزاد خلق کرده است و هیچ کس حق ندارد آنان را شکار کند و یا به قصد تفنن در قفس ببندد. امیدوارم اداره محیط زیست تصمیم خود برای حفاظت از پرندگان را به شکل جدی اجرا کند.»
رامش ذکی، نیز که ساکن کابل است میگوید: «شکار پرندگان به مقدار نیاز غذایی مشکلی ندارد اما شکار و نگهداری پرندگان که در طبیعت آزاد به دنیا آمدهاند درست نیست. هیچ کس حق شکار یا نگهداری آنها را ندارد و باید با کسانی که در این زمینه بیتوجه هستند برخورد قانونی شود تا دیگران درس بگیرند.»
چندی پیش هم اداره حفاظت از محیط زیست کابل شماری از پرندگان شکار شده و زنده نزد مردم را جمعآوری کرد؛ ذبح شدگان را دفن کرد و زندهها را دوباره در طبیعت آزاد کرد.
شکار، خرید و فروش پرندگان به خصوص پرندگان نایاب، در حالی در افغانستان بیشتر شده است که این کشور هنوز قانون رسمی تایید شدهای برای منع شکار پرندگان ندارد. این وضعیت باعث شده است تا هر کسی هر نوع پرنده را شکار کند و به فروش برساند.
گفته میشود پیشنویس قانون شکار، سالها است که برای نهادهای مربوطه و مجلس نمایندگان این کشور برای طی مراحل و تصویب فرستاده شده است، اما متأسفانه به دلایل نامعلومی تاکنون به سرانجام نرسیده است.
اداره محیط زیست کابل در حالی درباره خرید، فروش و شکار پرندگان نایاب در این کشور هشدار میدهد که در این زمینه دو حکم وجود دارد که یکی را حامد کرزی، رئیسجمهور پیشین افغانستان و دیگری را مارشال محمد قسیم فهیم، معاون نخست پیشین آقای کرزی، صادر کردهاند. مسئولان محیط زیست کابل با پیروی از هر دو حکم صادره، فروش، خرید و شکار پرندگان نایاب را ممنوع اعلام کردند و هشدار دادند که با متخلفان برخورد جدی صورت میگیرد.
از این که کدام نوع از پرندگان در افغانستان بیشتر هستند و کدام نوع در حالی نابودیاند آمار دقیقی وجود ندارد اما بارها خبرهایی درباره شکارچیان داخلی و خارجی در این کشور و شکارهای غیرقانونی آنان منتشر شده است. این وضعیت هنوز هم چون گذشته ادامه دارد.
افغانهای مخالف شکار، خرید و فروش این پرندهها بر این باورند که اگر جلو این خودسریها گرفته نشود، شاید تا چند سال آینده نسل پرندگان گوناگون در این کشور به خطر بیفتد.
صبور شهیم، ساکن کابل، گفت: «باور کنید چند سال پیش انواع و اقسام پرندگان در گوشه و کنار کابل پرواز میکردند اما اکنون فکر میکنید که اینجا هیچ پرندهای نیست؛ همه یا فرار کردند یا مردند. به باغوحش کابل رفتم. اکثر پرندهها از کشورهای خارجی خریده شدهاند. ما باید در این زمینه توجه کنیم و برای نفع خود به طبیعت ضرر نرسانیم. این مسئولیت همه ما است و دولت نیز باید جدیتر اقدام کند.»